maandag 17 juli 2023

Opeens blijk je helemaal geen oma te zijn (deel 5)

In deel 4 vertelde ik dat er eindelijk (begeleid) omgang was tussen vader en zoon. Dit zou 4 keer begeleid zijn om vader en zoon aan elkaar te laten wennen met moeder erbij. Daarna mogen vader en zoon eindelijk tijd samen door gaan brengen. Al is het maar elke week 2 uurtjes.

Tijdens het 3e begeleide contact moment gebeurt er iets vreemds. Maikel en zijn zoontje spelen en moeder geeft hier eindelijk ruimte toe. Wanneer de kleine man bij de deurklink wil, tilt Maikel hem op. K. wordt dan ontzettend boos op Maikel en begint te schelden. Optillen was tegen de afspraak, Maikel mocht zijn eigen zoontje niet aanraken, niet knuffelen en/of kussen. Ook zegt K. dan ineens dat Maikel niet de vader is. Wanneer de mediator vraagt of K. twijfelt of Maikel de biologische vader is zegt ze echter nee. Ook wanneer Maikel aangeeft dan een DNA test te willen zegt K. daar geen toestemming voor te geven. De mediator geeft aan het onderwerp voorlopig te laten rusten. Per mail zegt de mediator tegen Maikel dat ze denkt dat K. bedoeld dat het voor K. niet voelt alsof Maikel de vader is van haar zoontje. 

Het 4e contact moment moet gepland worden maar de mediator gaat 4 weken dicht en K. wil het contact moment niet met Maikel alleen doen. Maikel wil natuurlijk geen 4 weken wachten en ook de mediator geeft aan dat dit niet wenselijk is voor de opbouw van het contact tussen vader en zoon. Uiteindelijk wil K. het contactmoment wel doen samen met haar moeder. Vanaf het 5e contactmoment zou Maikel volgens de beschikking van de rechter zijn zoontje alleen mogen meenemen. K. geeft nu al aan dit niet te willen en haar zoontje niet mee te geven aan Maikel.
Gelukkig gaat de 4e omgang begeleid door K. en haar moeder goed en wordt er zelfs een extra omgang ingezet omdat Maikel en wij op vakantie gaan. Afgesproken wordt dat ik daar dan ook bij mag zijn zodat ik eindelijk mijn kleinzoon ga ontmoeten. We spreken af op een neutraal terrein bij een kinderboerderij, zodat Maikel met zijn zoontje kan spelen en wij hier rustig bij kunnen zitten. Het is prachtig weer en ik ben ontzettend zenuwachtig om mijn kleinzoon eindelijk te zien maar ook omdat K. en haar moeder dit gaan monitoren. De angst dat je ook maar iets verkeerd doet of zegt zit er diep in. Uiteindelijk ga ik er open in en geef K. en haar moeder een hand en vraag hoe het met hun gaat. Het gesprek komt eerst wat moeizaam op gang maar omdat ik vrij open vertel hoe het met ons gaat en hoe wij zijn om gegaan met de pleegzorg van mijn nichtje en de omgang tussen haar en haar ouders en opa en oma breekt het ijs en komt ook de moeder van K. los. Vooral wanneer ik vertel dat het mij echt heel veel pijn en verdriet heeft gedaan dat wij geen contact met onze kleinzoon mochten hebben zie ik dat ze hier eigenlijk niet bij stil hebben gestaan.

K. zelf zegt niet veel ze loopt vooral veel achter haar zoontje en Maikel aan maar mengt zich weinig in het gesprek tussen mij en haar moeder. Wel geeft ze aan nog steeds graag een gesprek te willen met mij en haar moeder samen om dingen uit te spreken en samen afspraken te maken voor de omgang tussen ons en onze kleinzoon. Hier ben ik natuurlijk hartstikke blij mee. Het gaat zelfs zover dat de moeder van K. zegt dat ze nog wel ziet dat Maikel en K. weer samen komen omdat ze beiden nog single zijn. En dat het zo mooi zou zijn als beide families samen de feestdagen konden vieren. Mijn mond valt bijna open van verbazing en ik probeer hier zo neutraal mogelijk op te reageren. De omslag is werkelijk bizar en ik weet niet goed of ik dit moet geloven of dat dit weer een spel is om ons rustig te houden. 

En inderdaad na de vakantie valt er weer een ellende lange mail binnen van K. vol met verwijten en aannames en verdraaide woorden. Heel slim stuurt ze deze ook naar jeugd en gezin die het traject Groei Jeugdhulp gaan starten. Vanaf dan wordt het elke week een drama met de omgang tussen Maikel en zijn zoontje. Elke week een mail met wat er allemaal niet goed is gegaan volgens K. en hoe zij wil dat het gaat. Dit varieert van het willen dat er in de 2 uurtjes omgang wordt video gebeld met haar naar een te kleine maat luier om doen tot in detail willen weten wat er in die 2 uurtjes is gebeurt en wie daar bij waren. Doodvermoeiend en Maikel wordt er steeds wanhopiger van. Hij doet het nooit goed en zal het ook nooit goed doen. Voor zijn zoon houd hij vol en vecht hij door maar de twijfels worden groter of hij wel de vader is door het bizarre gedrag van K.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten