Mijn schrijvers avontuur

Mijn schrijvers avontuur,

Vorige maand was mijn eerste trip naar Heemskerk voor de schrijversworkshop van Maria Genova, zelf schrijfster en manuscript dokter zoals ze dat zelf mooi noemt. Ik was best zenuwachtig, ik had het kort dag en impulsief besloten en wist zelf ook niet goed wat ik kon verwachten. Ik had besloten het maar gewoon over me heen te laten komen en er open en zonder verwachtingen in te gaan. 

De huiskamer was gezellig en er zaten nogal wat mensen die wel op tijd waren, ik was zoals gewoonlijk weer te laat maar het lag dit keer niet aan mij maar aan de file!
Voor degene die benieuwd zijn wat er zoals gebeurt en besproken word op deze workshop;
We zitten met een groepje mensen die heel serieus met een boek bezig zijn of heel serieus aan een boek willen gaan werken. Aan het begin van elke bijeenkomst vertelt iedereen waar hij of zij mee bezig is en dat is heel leuk, want je krijgt meteen veel tips en ideeën. Iedereen met een ander soort boek bezig, van levensverhaal tot coaching boek en van kookboek tot thriller. Het is een heel leuke enthousiaste groep. Iedereen levert elke keer een stuk manuscript in en krijgt daar feedback op. Dat is ontzettend leerzaam, je ziet welke fouten je maakt en Maria legt uit hoe die vermeden kunnen worden. Daarnaast bespreekt Maria veel algemene fouten, en behandelt ze vragen zoals 'hoe geef ik een personage meer diepgang’ of ‘hoe schrijf ik goede dialogen’.

Ik ging in ieder geval vol inspiratie, nieuwe kennis, nieuwe energie maar ook met veel zin om nog diezelfde avond aan mijn boek te werken naar huis. En dan komt het. Dan moet je ook echt gaan beginnen. Alles wat ik al geschreven had was niet goed genoeg meer om uit te werken dus ik besloot op nieuw te beginnen. Dat was moeilijker dan ik dacht.
De eerste vraag was al, ga ik in de ‘ik’ vorm schrijven of zet ik het verder van me af en schrijf over de personages zelf. Ik besloot om voor het laatste te kiezen omdat het verhaal dicht bij me staat.
Ik wil niet dat mensen gaan denken dat het een biografie is dus leek het mij het beste om de personages uit te werken en zelf aan het woord te laten in mijn boek.

De eerste woorden vlogen op papier maar toch liep ik al snel vast. Hoe houd ik het spannend en hoe houd ik de interesse van de schrijver vast. Op een of andere manier is het schrijven in de ‘ik’ vorm makkelijker voor mij. Toch zet ik door. Ik geef niet op en ga kijken hoe ander schrijvers dit doen, pak boeken erbij die in deze stijl geschreven zijn en zoek mijn oude cursus boek op uit de kast die ik 4 jaar geleden van mijn kanjer heb gehad.
Een klein beetje schaamte is daar wel dat ik nooit niets met die cursus heb gedaan, niet afgemaakt terwijl het met zoveel liefde was gegeven. Ik was er nog niet aan toe, ik moest zoveel andere dingen doen van mezelf. Nu heb ik mezelf voorgenomen dat ik niet afhaak als het moeilijk word, ik kan dit en ik wil dit! Elke keer als ik begin komt er wat meer op tekst op het scherm. Soms lees ik het over en schrap ik weer tekst en begin ik opnieuw. Het moet goed zijn, het moet lekker lezen. Wie ooit denkt dat schrijven makkelijk is vergist zich, de zinnen en woorden komen niet vanzelf. Soms lig ik in bed of in de auto en heb ik de hele lijn in mijn hoofd. Wanneer ik dan eindelijk de tijd vind om achter mijn laptop te gaan zitten is het weg!

Maandag is de volgende workshop en ga ik weer naar Heemskerk, de bedoeling is dan om 5 pagina’s voor Maria in geleverd te hebben zodat ze daar haar feedback op kan geven. Ik zit nu op 2,5 pagina dus ik heb nog wat te gaan. Allemaal tussendoor omdat ik de tijd nog steeds niet neem om ervoor te gaan zitten en mezelf niet af te laten lijden. Daar moet ik dus nog aan werken, als dit belangrijk voor me is moet ik er tijd voor maken om het een kans te geven.

Geen smoesjes en geen excuses meer maar gewoon DOEN!