Sinds 2 jaar zijn wij pleegouders van een bijzonder meisje. Zoals veel netwerk pleegouders zijn wij er ingerold door omstandigheden. Maar wij hebben geen moment getwijfeld, dit meisje verdiend een veilig thuis. Er is nog altijd een groot tekort aan pleeggezinnen. Zoveel kinderen en jongeren die tijdelijk niet bij hun ouders kunnen wonen en een liefdevol thuis nodig hebben.
Tradities, gewoontes en routine:
Ik hou ervan groot of klein. Bijvoorbeeld met een verjaardag. Alles
versierd, de stoel voor de jarige, zingen bij het ontbijt, en dan cadeautjes.
Natuurlijk een feestje met taart en familie en vrienden.
Verder vieren wij de feestdagen ook uitgebreid, sinterklaas met erwtensoep
bij de intocht bijvoorbeeld. Sowieso hoort lekker eten en koken bij ons gezin. Kerstmis met als hoogtepunt samen de boom optuigen. Deze kerstboom is nog
van mij oma geweest dus erg dierbaar. Maar ook de kermis is bij ons traditie,
met opa en oma genieten en verwend worden als afsluiting frietjes eten.
Verder staan we elk seizoen op de camping waar de kinderen zo genieten en avonturen beleven. Tradities in ere houden vinden wij belangrijk. Het gaat ook over het doorgeven van waarden en principes aan een volgende generatie. Het gaat over respect voor de natuur, voor dieren, vertrouwen in elkaar en vriendschap. Gewoontes en routine gaan bij ons om kleine dingen die vertrouwd zijn, die ik van huis uit mee heb gekregen. Samen eten, na het eten in bad en daarna een kopje thee met een koekje. Zo weten ze dat het daarna bedtijd is. Er zullen vast nog meer gewoontes en routine zijn want met een groot gezin en eigen bedrijf moeten we de dingen goed plannen.
Het stellen van vragen:
De vraag die ik vaak krijg is: kun je wel net zoveel houden van je
pleegkindje als van je eigen (bio) kinderen? Dan weet ik eigenlijk nooit zo
goed wat ik moet zeggen. Het kwam op ons pad en was overweldigend. De emoties,
liefde en de verbinding. Ons kruimeltje mag bij ons opgroeien en wij zijn daar
dankbaar voor omdat we haar niet meer kunnen en willen missen. Ze hoort bij ons
gezin en ja, die liefde is even groot, ons hart is even groot.
Dan krijg ik vaak het antwoord wat knap van jullie en ook dat voelt
ongemakkelijk. Wij vinden het niet knap, het is iets wat op ons pad kwam en we
gewoon gedaan hebben. We zijn geen speciale mensen, ook wij hebben onze fouten
en gebreken. We hebben alleen ons hart en huis opengesteld. Wij hebben op onze
beurt weer diep respect voor mensen die met ouderen en gehandicapten werken of
mantelzorger zijn bijvoorbeeld. Iedereen draagt zijn eigen steentje bij.
Een gezin als elk gezin, supergewoon:
Ik kan me niet herinneren ooit een "gewoon" gezin te hebben
gehad. Ik begon mijn gezin al met bonuskinderen. Voor hen mocht ik voor het
eerst mee moederen. Toen kwamen mijn eigen kinderen en daarna een scheiding,
die ook héél heftig was voor de kinderen. Daarna een nieuwe partner met ook een kind en rugzakje. Een samengesteld
gezin waar ook weer een kindje van ons samen bij kwam en kort daarna ook ons
kruimeltje.
Een groot en bijzonder gezin maar zelf heb ik het gevoel dat wij een gezin
zijn met een andere samenstelling dan welk ander gezin tegenwoordig eigenlijk?
Het is en blijft overal wat, en je moet er naar mijn mening samen met het hele
gezin aan werken en over blijven praten. Onze kinderen vinden het super gewoon,
de ene heeft een andere papa, de andere een andere mama en een andere papa en
mama kan dus ook. Maar toch zijn wij allemaal familie en horen we bij elkaar.
Een gezin als elk gezin dus.
Bijzonder gezin:
Eigenlijk vind ik ons geen bijzonder gezin maar voor buitenstaanders is dat
natuurlijk wel zo. Alles wat om ons heen gebeurt dat is vaak wel bijzonder.
Gespreken met instanties waar we nog nooit mee te maken hadden gehad en gehoopt
hadden dat ook nooit te hoeven. Vooral in het begin vonden wij dat lastig. Ineens krijg je te maken met
jeugdzorg, sta je in de rechtbank en plan je bezoekregelingen. Dat is best
pittig en bijzonder. Vooral de inbreuk op onze privacy vonden wij heftig.
Maar alles went en ondertussen lukt aanpassen en meebewegen steeds beter.
Maar we hebben ook geleerd voor onszelf en ons gezin op te komen. Soms is nee
ook een antwoord en kiezen we voor rust. Gelukkig wordt dat ook geaccepteerd en
gerespecteerd. We zijn vooral bijzonder gelukkig.
Kennis delen:
Toen ik de documentaire van Alicia had gezien was ik zo van slag dat toen
ons kruimeltje een thuis nodig had ik niet anders kon en wilde dan haar een
veilig en warm thuis te geven. Ik vond deze documentaire zo heftig en
hartverscheurend. Zo kan het dus zijn! Gelukkig weet en zie ik nu ook dat het
niet zo hoeft te zijn. Door meer kennis te vergaren, te zoeken en aangeboden te
krijgen kunnen we er beter voor deze kinderen zijn. Tenminste dat hoop ik. Door Sterk Huis onze pleegzorgorganisatie krijg ik vaak cursussen en trainingen
aangeboden. Ook ben ik lid van de POR (pleegouderraad) en sluit ik wel eens aan
bij de huiskamer voor pleegouders waar je andere pleegouders kunt ontmoeten, en
waar ook vaak thema-avonden worden georganiseerd. Zeker een tip en aanrader! Verder heb ik het boek van Diana Mulder gekocht en gelezen: Diana, het
verhaal van een pleegkind. Ook een aanrader om eens de beleving vanuit een
pleegkind te lezen.
Het doel van de week van de pleegzorg is om extra aandacht te vragen voor pleegzorg en het tekort aan pleegouders. De week van de pleegzorg 2022 zit erop, maar de zoektocht naar pleeg- en steunouders nog niet! Het hoeft niet altijd fulltime, geen 7 dagen per week en 52 weken per jaar. Het kan ook zo nu en dan in het weekend of juist een paar dagen door de weeks. De ene maand vaak, de andere maand wat minder. Gewoon wanneer het nodig is en wanneer het past. Ook dat is pleegouderschap. Juist voor dat beetje verlichting en ondersteuning, daar waar en wanneer het nodig is!
Natuurlijk is hulp op allerlei andere manieren ook altijd welkom. Maak een
praatje, bied een luisterend oor zonder oordeel. Het is zo fijn om lieve mensen
om je heen te hebben. Verder hoop ik dat ik een goed en eerlijk beeld van
pleegzorg heb kunnen geven en zal ik dit blijven doen. Als jullie nog vragen
hebben dan stel ze gerust in de opmerkingen.
